Przejdź do głównej zawartości

Syrena i Pani Hancock - Imogen Hermes Gowar Recenzja #2

"Syrena i Pani Hancock", to książka na którą czekałam z zapartym tchem. Piękna okładka, ciekawy opis. Nic tylko czekać na premierę i czytać. Z góry założyłam, że to musi być powieść roku 2019. Z każdą przeczytana stroną, niestety, czułam, że jednak to nie jest to, na co liczyłam. Historia przenosi nas do osiemnastowiecznej Anglii, w czasie gdzie wszystkie dziwy świata są przyjmowane z zachwytem, podziwem i strachem. Pan Hancock, szanowany handlowiec pewnego dni otrzymuje od swojego kapitana niebywały pakunek, najprawdziwsza syrenę. Mężczyzna, wraz ze swoja rezolutną siostrzenicą, postanawiają zrobić z potwora użytek i trochę na nim zarobić. Równolegle toczy się historia pięknej 27-letniej Angeliki Neal, znanej i podziwianej w całym mieście kurtyzany. Poznajemy ją w chwili, kiedy postanawia odciąć się od swojej rajfurki, wziąć życie w swoje ręce i być niezależną. Droga Angeliki, Pana Hancocka oraz syreny przecina się i dochodzi do dość nietypowych zdarzeń, które zmienią wszystkich bohaterów. Jak na debiut autorka stworzyła piękną i plastyczną powieść. Oddała realia epoki, wszystkie opisy architektoniczne, stroje oraz nastrój. Powieść jest bardzo dopracowana w każdym calu. Brak jej jednak polotu i iskry. Czytamy bogate opisy, których jest w pewnym momencie po prostu za dużo. Przytłaczają one fabułę i nie wprowadzają niczego nowego. Ta książka nie jest zła, brakuje jej tego czegoś, co mogłoby ją troszkę podkręcić. Syrena i Pani Hancock, to pozycja dla fanów Dickensa, Jaume Cabré'a oraz miłośników powieści kostiumowych.

Etykiety

Etykiety:
Lokalizacja: lubuskie, Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

(Nie)zdobyta 2 - Melissa Darwood Recenzja #33

Melissa Darwood w pięknym stylu weszła w drugi tom niesamowitej górskiej serii "Niezdobyta". W tej części autorka serwuje nam istny rollercoster! Sytuacja między Julką a Jeremim wchodzi na inny poziom. Jak wiadomo nie od dziś relacja damsko-męska, która ma być "bez zobowiązań" nigdy nie wychodzi. Można się starać i robić uniki, ale i tak kończy się tak samo- ktoś się w końcu angażuje i dupa. Julka w drugim tomie bardzo zyskała w moich oczach. Z miękkiej pierdoły przeistoczyła się w silną dziewczynę, która mimo potknięć, nie daje za wygraną i pragnie osiągnąć zamierzony cel. Dalej ma swoje wady, ale walczy z nimi i dzielnie zagryza zęby. Myślę, że wiele z nas może się z nią utożsamić. Jej zmiana nie wpływa jednak na jej cięty język i mocny żart. Jeremi natomiast jest skupiony na swoim marzeniu- zdobyciu K2 zimą. Jego determinacja niesamowicie oddana jest w książce. Sceny, w których opowiadał o swoich dokonaniach, były przejmujące. Relacja tej dwójki w pewnym momencie...
1 komentarz
Czytaj więcej

A Court of Silver Flames- Sarah J. Maas Recenzja #55

Trochę przyszło nam czekać na kolejne przygody bohaterów z Dworów. Czwarta część skupia się na Neście- najstarszej siostrze Archeron.  W nowelce "Dwór Szronu i Blasku Gwiazd" dostaliśmy dość spektakularne zakończenie. Tom 4 zaczyna się w momencie końca nowelki, czyli wtedy, kiedy Cassian odwiedza Nestę po mocno zakrapianej nocy w łóżku z innym. Planem Feyry oraz reszty jej rodziny jest to, aby pomóc Neście w pozbieraniu się po wojnie z Hybernią. Najstarsza Archeron ma udać się do obozu Illyrów, aby trenować i pomagać w bibliotece po ataku. Cassian ma być jej opiekunem na treningu. Nikt jednak nie zdaje sobie sprawy z tego, co dzieje się tak naprawdę z Nestą i co przeżyła po Kotle.  Ta część opowiada o walce z ciężką traumą, o niewypowiedzianych słowach i żalach, które niszczą od środka duszę. Nesta jest bohaterką, która będzie musiała zmierzyć się z innymi potworami niż te, które czają się na bagnie. Przyjdzie jej walczyć o samą siebie i własne szczęście i miejsce w innym świ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Syn Cieni- Juliet Marillier Recenzja #62

Trochę już minęło od mojej lektury Syna Cieni. Książka ta długo nie dawała mi spokoju i wielokrotnie o niej myślałam. Kiedy odłożyłam ją zaraz po przeczytaniu, nie mogłam się powstrzymać od zachwytów. Jednak im więcej czasu minęło, im więcej analizowałam, co tu się wydarzyło tym bardziej skłaniałam się ku opinii, że Syn Cieni, to naprawdę dobra kontynuacja, ale nie jest pozbawiona rys na ideale. Drugi tom Siedmiorzecza skupia się przede wszystkim na prawie dorosłej córce Sorchy, Liadan oraz na dwójce pozostałych dzieci, Niamh i Sean'ie. Trójka ta żyje szczęśliwie w domu, który wraz z Rudym stworzyła Sorcha. Są oni dobrymi gospodarzami, obejściem rządzą mądrze i pomagają ludziom. Nic nie zanosi się na to, aby ten spokój miałby zostać zmącony. Los oraz zło, które nie zostało wytępione, nie zapomina o Siedmiorzeczu. Pomału, chwila po chwili, zapuszcza swoje sieci mroku na rodzinę Sorchy. Wszystko zaczyna się bardzo niewinnie, bo od małego zauroczenia oraz walki o utracone w walce z ob...
2 komentarze
Czytaj więcej